Erken çocukluk yıllarında başlayan bir hastalıktır. Dikkat eksikliği yalnızca çocuklarda yaşanan bir sorun olarak bilinmektedir. Fakat esasında, yetişkin ve gençlerde de yaşanabilir. Dikkat eksikliği bulunan çocukların dikkat süreleri akranlarından çok daha kısadır. Evde ve okulda dikkatlerini yoğunlaştırmakta zorluk çekerler, çünkü onlar önemli-önemsiz duyumları ayırt etmekte zorlanırlar.
Sınıfta hem öğretmeni duyarlar, hem caddedeki arabayı, hem de yandaki sandalyenin gıcırtısını. Aynı şekilde, hem ders anlatan öğretmeni görür, hem tahtadaki resimleri, hem de yanındaki arkadaşının kazağındaki çizgileri. Odaklanmakta o denli zorlanırlar ki, büsbütün vazgeçerler.
Sadece ilgilerini çokça çeken heyecanlı bir film ya da bilgisayar oyununa konsantre olabilirler ve aileler bu nedenle ‘isterse yapar’ düşüncesine kapılır. Belirtilerinin kişinin evde, sosyal çevrede ve iş ortamında işlevselliğini engellediğine dair net kanıtlar olmalıdır. Yaşıtlarına oranla fazlaca hareketlidirler. Uzun süre aynı yerde oturamazlar ve çok konuşmalarıyla dikkat çekerler. Çocuklarda dikkat eksikliği sıklıkla gözden kaçabilmektedir. Bu nedenle ne yazık ki akademik hayatlarında, günlük yaşamlarında güçlük çekmeye devam ederler.
Davranışlarını organize edemezler. Planlı ve programlı çalışamazlar. Genellikle, sonunu düşünmeden harekete geçerler. Tehlikeyi düşünemezler ve çoğu zaman küçük kazalara neden olurlar. Bazı çoklu faktörlerin bileşimi dikkat eksikliği oluşumuna sebep olabilmektedir.
Öte yandan aileler üzerinde yapılan çalışmalar, dikkat eksikliğinde genetik faktörlerin rol alabileceğini düşündürmektedir. Bunlara ek olarak, bazı çevresel faktörler ve merkezi sinir sistemi sorunları da dikkat eksikliği oluşmasına sebep olabilmektedir.
• Dikkatin kolayca dağılması,
• Dikkatsizlikten kaynaklanan hatalar yapma,
• Dikkat eksikliği sebebi ile başlanan işin yarım bırakılması,
• Kendisiyle konuşulurken, dinlemiyormuş gibi görünme,
• Görev ve etkinlikleri düzenlemekte zorlanma,
• Ev ödevi, ders içi etkinlikleri gibi yoğun zihinsel çaba gerektiren işleri yapmaktan kaçınma,
• Etkinlikler için gereken eşyaları kaybetme,
• Günlük etkinliklerde unutkanlık.
• Ellerin ayakların oynatılması,
• Belirli bir süre bir yerde oturamama,
• Sürekli hareket etme,
• Gereksiz yere sağ sola koşturma,
• Eşyalara tırmanma,
• Sakin bir biçimde oyun oynayamama ya da başka bir işle uğraşma,
• Çok konuşma,
• Dikkat eksikliğinden elleri dursa, ayakları durmaz.
Sınıfta hem öğretmeni duyarlar, hem caddedeki arabayı, hem de yandaki sandalyenin gıcırtısını. Aynı şekilde, hem ders anlatan öğretmeni görür, hem tahtadaki resimleri, hem de yanındaki arkadaşının kazağındaki çizgileri. Odaklanmakta o denli zorlanırlar ki, büsbütün vazgeçerler.
Sadece ilgilerini çokça çeken heyecanlı bir film ya da bilgisayar oyununa konsantre olabilirler ve aileler bu nedenle ‘isterse yapar’ düşüncesine kapılır. Belirtilerinin kişinin evde, sosyal çevrede ve iş ortamında işlevselliğini engellediğine dair net kanıtlar olmalıdır. Yaşıtlarına oranla fazlaca hareketlidirler. Uzun süre aynı yerde oturamazlar ve çok konuşmalarıyla dikkat çekerler. Çocuklarda dikkat eksikliği sıklıkla gözden kaçabilmektedir. Bu nedenle ne yazık ki akademik hayatlarında, günlük yaşamlarında güçlük çekmeye devam ederler.
Davranışlarını organize edemezler. Planlı ve programlı çalışamazlar. Genellikle, sonunu düşünmeden harekete geçerler. Tehlikeyi düşünemezler ve çoğu zaman küçük kazalara neden olurlar. Bazı çoklu faktörlerin bileşimi dikkat eksikliği oluşumuna sebep olabilmektedir.
Öte yandan aileler üzerinde yapılan çalışmalar, dikkat eksikliğinde genetik faktörlerin rol alabileceğini düşündürmektedir. Bunlara ek olarak, bazı çevresel faktörler ve merkezi sinir sistemi sorunları da dikkat eksikliği oluşmasına sebep olabilmektedir.
Odaklanamama Neden Olur
• Belirli bir işe ya da oyuna dikkat vermekte zorlanma,• Dikkatin kolayca dağılması,
• Dikkatsizlikten kaynaklanan hatalar yapma,
• Dikkat eksikliği sebebi ile başlanan işin yarım bırakılması,
• Kendisiyle konuşulurken, dinlemiyormuş gibi görünme,
• Görev ve etkinlikleri düzenlemekte zorlanma,
• Ev ödevi, ders içi etkinlikleri gibi yoğun zihinsel çaba gerektiren işleri yapmaktan kaçınma,
• Etkinlikler için gereken eşyaları kaybetme,
• Günlük etkinliklerde unutkanlık.
Aşırı Hareketlilik
• Oturduğu yerde kıpırdanma,• Ellerin ayakların oynatılması,
• Belirli bir süre bir yerde oturamama,
• Sürekli hareket etme,
• Gereksiz yere sağ sola koşturma,
• Eşyalara tırmanma,
• Sakin bir biçimde oyun oynayamama ya da başka bir işle uğraşma,
• Çok konuşma,
• Dikkat eksikliğinden elleri dursa, ayakları durmaz.